14.07.19 ...ගිය සතියෙ ඉරිදා මං කුරුණාගල ඉඳන් කොළඹ එන්න පිටත් උනා. හරියටම 12.53 ට (😂😂😂) තියෙන ට්‍රේන් එක.... උදය දේවී එකේ නැගලා කොටුවට එන එක තමා මං ගොඩක් ඉරිදා දින වල කරන්නෙ. වෙනදා වගේම පැය බාගයක් විතර පරක්කු වෙලා ඔන්න තන්ත්‍රී ලා හැඩ කරපු මැදිරි ටිකත් ඇදගෙන M2 - 570 Alberta කුරුණෑගලට ආවා.... ප්ලැට්ෆෝම් එකේ එක යුද්ධයයි.... දෙවනි පන්තියේ අය ඒ ගොල්ලන්ගෙ ඒවට නගිනවා .... තුන් වෙනි පන්තියෙ අය තුන්වෙනි පන්තියෙ මැදිරි වලට... ඔහොම ඔහොම මාත් ට්‍රේන් එකට ආව ගමන් ම ඇතුලට නැගගත්තත් ඉඳගන්න සීට් තිබුනෙ නෑ.... ලොකු සෙනඟකුත් නෑ හැබැයි..... දෙවනි පන්තියෙ සීට් ගානට සෙනග... මම ඉතිං වෙනදා වගේම ට්‍රේන් එක යන්න පටන් ගන්නකං ගාඩ් මහත්තයා වගේ වගේ ඔලුව එලියට දාගෙන SM ගෙයි Driver ගෙයි ගාඩ් මහත්තයගෙයි ගණුදෙනු බලාගෙන හිටියා. SM සිග්නල් එක දීපු ගමන් ඔන්න ට්‍රේන් එක අදින්න පටන් ගත්තා.... දන්නවනෙ ඉතිං.... පවර් සෙට් වගේ එක පාර ගස්සලා ඇදං යන්න බෑනෙ.... කොහොම හරි ඔය ඔක්කොම වැඩ අස්සෙ කොල්ලා පුල් ඇලට් එකේ බෙල්ල එලියට දාං බලාගෙන ඉන්නවා. ඉතිං ඔන්න අපෙ alberta ලතාවට ගානට පිකප් කරලා ප්ලැට්ෆෝම් එකෙන් ඉලියට ගන්නවා.... ගන්න හදනකොටම ප්ලැට්ෆෝම් එකේ ඈතින් මතු උනා අවුරුදු 65ක විතර මනුස්සයෙක්..... දුවගෙන දුවගෙන ඇවිත් ට්‍රේන් එකට නගින්නෙ නැතුව පිටිපස්ස බලනව...... බලනකොට එයාගෙ දුව කියල හිතන්න පුලුවන් කෙනෙක් ඊට පිටිපස්සෙන් දුවගෙන ආවා.... කරන්න දෙයක් නෑ .... ට්‍රේන් එක යනවා.. බලාපොරොත්තු කඩ වීමේ ඉරියව් අර අංකල්ගෙයි දුවගෙයි මූණු වල.... පව්... මම හිතින් හිතුවා..
එහෙම හිතලා ඉවර කරන්න ලැබුනෙ නෑ.. මෙන්න ට්‍රේන් එක ස්ලෝ කරනවා.... පුදුමයි.... මම බැලුවා මොකද කියලා.... බලනකොට මේ සිද්දිය ගාඩ් මහත්තයා බලන් ඉඳලා... සිද්ධිය දැක්ක ගමන්ම ගාඩ් මහත්තයා එන්ජින් ඩ්‍රයිවර්ව දැනුවත් කරලා සිග්නල් කරලා... කොහොම හරි අර දෙන්නට ට්‍රේන් එකට නැගගන්න පුලුවන් වෙනකම්ම ස්ලෝ කරා.. ඒත් අර ගෑණු ළමයට නගින්න බැරි බව තේරුණ ඩ්‍රරයිවර් මහත්තයා, බැරීම තැන ට්‍රේන් එක පොඩ්ඩක් නැවැත්තුවා.... ආයෙ අපේ ගාඩ් මහත්තයා යන්න කියල සිග්නල් කරේ අර දෙන්නා ට්‍රේන් එකට නැග්ගටත් පස්සෙ.
   විය යුතු දේ අවසානෙදි ඉටු උනා... මොකද පොදු මගී ප්‍රවාහන පද්ධතියක අවසාන ඉලක්කය වෙන්න ඕනෙ පොදු ජනතාවගේ පහසුව සහ සුභසෙත වෙනුවෙන් තමන් සතු වත්කම් පරිහරණය කරමින් උපරීම සේවාවක් ලබා දීම සහ මගී ජනතාවගේ ආරක්ෂාව. අර මගීන් දෙන්නා ට්‍රේන් එකට නගින්න බලාගෙන දුවගෙන ඇවිත් නගින්න හදලා මොකක් හරි අනතුරක් උනා නම්.?... එහෙමත් නැත්තම් යන්න හිටිය ගමන යන්න බැරි උනා නම්?., සමහර විට අර තාත්තට බෙහෙත් ගන්න යනවා වෙන්න පුලුවන් එහෙමත් නැත්තම් අර ළමය රස්සාවකට යන්න ඉන්ටවිව් යන ගමන වෙන්න පුලුවන් ඒ.
අවසානෙදි ගාඩ් මහත්‍තයාගෙ සහ රියදුරු මහත්තයාගේ දැඩි අවධානයත් , මනා වෘත්තියමය භාවයත්, රත්තරං හදවතත් නිසා කිසිඳු කරදරයක් නැතිව අවසානේදි අර දෙන්නට ට්‍රේන් එකට නැගගන්න පුලුවන් උනා.
           ඒ ගොල්ලෝ කරන දේවල් වල හැටියට මේක පොඩි දෙයක් වෙන්න පුලුවන්. ඒත් අර පොදු ප්‍රවාහනය කියන සංකල්පයේ මූලික පරමාර්ථ වලටම කෙලින්ම සම්බන්ධ වෙන විදියෙ  වැඩක් එතන උනේ. ඒකයි මේකෙ වටිනාකම. ලංකාවෙ ගොඩක් රාජ්‍ය ආයතන වල නිලධාරීන් වැඩ කරන්නෙ ඔන්න ඔය මූලික අරමුණ කියන එක අමතක කරලා. සුලු පිරිසක් තමා රාජ්‍ය සේවයේ ජීව ගුණය  ආරක්ෂා කරන්නෙ. එහෙම බහුතරයක් ඉන්න තැනක අර අහිංසක මිනිස්සු දෙන්නා ගැන හිතපු මේ රාජ්‍ය සේවකයෝ කීප දෙනා නිහඬ විරුවො.

කෙනෙක්ට හිතෙන්න පුලුවන් පැය බාගෙකුත් පරක්කු වෙලා තියෙද්දි තවත් නාඩගං නටන්නෙ නැතුව ගියා නම් ඉවරයිනෙ කියලා.. නමුත් ඒ ට්‍රේන් එක නවත්තගෙන හිටිය තත්පර ගාන නිසා කාටවත් අවැඩක් උනේ නෑ...... රාජ්‍ය සේවකයෝ... විශේෂයෙන්ම මේ වගේ වගකීම් දරන අය තමන් කරපු හැම වැඩකම වගකිම බාරගන්න බැඳිලා ඉන්නවා. මොලේ කල්පනා නොකර අපෝ පරක්කු වෙලා තියෙන්නෙ ... නවත්ත නවත්ත ඉන්න බෑ කියලා හිතලා ගිහින් අර දෙන්නා ට්‍රෙන් එකට නැග්ගා නම් මේ කතාව මීට වඩා වෙනස් වෙන්න තිබුනා.
මේ සිද්ධිය වෙනකොට මම හිටියෙ දෙවනි පෙට්ටියෙ. ඉතිං වැඩේ ඉවර වෙලා ගාඩ් මහත්තයා ඉඳගත්ත ගමන් ම මම හස්ත භාෂාවෙන් ඔහුට ස්තූති කරා මට පුලුවන් විදියට. වෙන මොකටවත් නෙවේ.....අර ජීව ගුණය රැකපු එකට.❤❤❤❤

මුල් අයිතිය. ප්‍රවීන් කරුණාරත්න https://www.facebook.com/praveen.karunarathne